Bevalling: een gelukkige en positieve ervaring
Bijstand tijdens de bevalling moet zoveel mogelijk de wensen en behoeften van de moeder respecteren, bevestigt de Wereldgezondheidsorganisatie
Het parool: overmedicalisering van de bevalling vermijden
Voor aanstaande moeders is de bevalling een uniek moment dat als positief moet worden ervaren, niet alleen vanuit medisch oogpunt, maar ook wat betreft de emotionele en psychologische behoeften van de vrouw. Wanneer de zwangerschap fysiologisch veilig is, moet de bijstand bij een natuurlijke bevalling uiteraard voorrang geven aan de gezondheid van moeder en kind, maar ook onnodige klinische ingrepen tot een minimum beperken. De Wereldgezondheidsorganisatie bevestigt het belang van deze aanpak in de nieuwe aanbevelingen en richtsnoeren voor de begeleiding van vrouwen die op het punt staan te bevallen.
Werk: zo natuurlijk mogelijk
De boodschap van de Wereldgezondheidsorganisatie is duidelijk: naar bevallende vrouwen moet worden geluisterd en hun keuzes moeten worden gerespecteerd. De eerste overweging van de WHO is dat de arbeid in sommige gevallen snel verloopt en in andere niet. Als alles goed gaat en de moeder en de baby in orde zijn, is het niet nodig in te grijpen om het proces te versnellen. Bovendien moet de positie die tijdens de bevalling wordt aangenomen - inclusief kruipen en halfliggen - de beslissing van de moeder zijn, en dit geldt ook voor degene die bij de bevalling aanwezig is. Evenzo moet de moeder, wanneer medisch ingrijpen nodig is, altijd volledig worden geïnformeerd en bij alle beslissingen worden betrokken.
Wanneer moet je naar het ziekenhuis?
Er zijn verschillende stadia van de bevalling, en bij het eerste teken van weeën haasten aanstaande ouders zich vaak naar de kliniek of het ziekenhuis. Een toename van de intensiteit en de frequentie van de weeën, in combinatie met darmverschijnselen en het breken van de vliezen (het breken van de vliezen) wijzen erop dat de blijde gebeurtenis niet ver weg is: in dit geval moet het advies van de arts altijd worden opgevolgd, afhankelijk van de urgentie van de situatie.
Het werk op gang brengen: elkaars tijd respecteren
De WHO doet ook aanbevelingen voor het inleiden van de bevalling. De duur van de bevalling verschilt sterk van vrouw tot vrouw en van zwangerschap tot zwangerschap. Er is geen "standaard" tijd. Een punt dat in de nieuwe richtsnoeren echter wordt benadrukt is de snelheid van de ontsluiting van de baarmoederhals. Hoewel een ontsluiting van 1 cm per uur in de verloskamer als "normaal" wordt beschouwd, opent de baarmoederhals bij veel vrouwen in een veel trager tempo.
Keizersneden: tot een minimum beperken
In de richtsnoeren wordt ook aanbevolen dat, indien er geen specifieke contra-indicaties zijn, een natuurlijke bevalling de voorkeur verdient boven een keizersnede. Dit laatste kan uiteraard noodzakelijk zijn in geval van bepaalde medische omstandigheden, bijvoorbeeld als de baby in stuitligging ligt, of als de moeder lijdt aan placenta previa, waarbij de positie van de placenta verhindert dat de foetus door het geboortekanaal kan passeren. In geval van vroeggeboorte of de geboorte van een tweeling zal de arts per geval bepalen wat de beste manier van bevallen is. Wat als een vrouw al een keizersnede heeft gehad? Mits er geen andere contra-indicaties zijn, moet de moeder toestemming krijgen om een natuurlijke bevalling te proberen.